پیچ، وسیله ی دارای مارپیچ برای اتصال است که معمولا آن را از فلز می سازند که
بخش هندسی در ابتدای وسیله می تواند به اشکال مختلفی مثل موارد زیر باشد:
- مربعی
- 6 ضلعی
- گرد
حدود یک قرن است که این ابزار در ایران کاربرد دارد.
پیچ و مهره ها برای ایجاد اتصالات در مکان های مختلف و برای اشیا مختلف استفاده می شوند، بیشترین کاربرد آنها در قطعات صنعتی است.
از پیچ بیشتر در اتصالاتی استفاده می شود که نیاز به باز و بسته شدن دارند و قرار نیست همیشه بسته بمانند.
برای اتصالات دائمی و بدون نیاز به باز و بسته شدن معمولا از جوش استفاه می شود.
به شیار های بین سر تا انتهای نوک پیچ، رزوه می گویند.
کلیه پیچ ها به دو دسته تمام رزوه و نیم رزوه تقسیم می شسوند.
برخی از پیچ و مهره ها برای اتصالشان نیاز به سوراخ اولیه دارند، مانند پیچ های 6 گوشه که معمولا با مهره و واشر استفاده می شوند.
در این میان نوع دیگری از پیچ ها وجود دارند که نیاز به سوراخ اولیه و از پیش تعیین شده ندارند و
با سر مته مانندشان مسیر را باز می کنند و نیاز به مهره ندارند.
این نوع به پیچ های خودکار و سر مته ای معروف هستند.